Tydzień temu zapowiadaliśmy, że wyciągniemy Was na pielgrzymowanie Drogą św. Jakuba w diecezji sosnowieckiej i stąd dzisiejszy wpis. Założyciel i opiekun podcastu „TUiTERAZ”, ksiądz Paweł, zaraz z początkiem roku przekazał zainteresowanym pielgrzymom grafik wędrówek, związanych z rozpoczętym niedawno Rokiem Jubileuszowym.
Skoro można było nawiedzić dwa kościoły jubileuszowe i zarazem, przemierzyć Królewską Drogę VIA REGIA, między obiema świątyniami, nie mogliśmy przepuścić takiej możliwości.
Mimo, że odbyła się ona w niedzielę.
Pół godziny przed południem spotkaliśmy się na wspólnej mszy świętej niedzielnej a po niej wzięliśmy udział we wspólnej adoracji Najświętszego Sakramentu.
To kolejna nasza wizyta w olkuskiej bazylice św. Andrzeja ale pierwsza w tym roku – to ważna informacja, bo nie „liczy się” nam żadna świątynia, którą nawiedziliśmy, nazwijmy to „kiedyś”.
Jest ROK JUBIELUSZOWY to bezwzględnie nawiedzenie świątyń musi się mieścić w tym okresie czasu.
Nie będziemy wcale ukrywać, iż zarówno nazwa bieżącego roku jak i jej hasło „PIELGRZYMI NADZIEI” sprawiają, że każdego weekendu mamy w planie wędrowanie, pielgrzymowanie do przeróżnych kościołów.
Trzymajcie za nas kciuki, abyśmy mogli ten Jubileuszowy Rok przeżyć tak, jak żadnego roku wcześniej a my obiecujemy, że Wasze intencje będziemy nieść w sercach do każdego kościoła, który nawiedzimy.
PRZEGINIA – to „wieś, należąca do najstarszych osad w okolicy. W dokumentach pojawia się jako Preghina w 1225 roku. Wzmianka o niej pojawia się w roku 1228 w dokumencie określającym, że mieszkańcy Pregyni płacą klasztorowi Norbertanek w Ibramowicach, dziesięcinę. Była ona własnością szlachecką należącą do klucza pieskoskalskiego. W XV wieku pojawia się Przeginya będąca wsią królewską.” Ciekawostka dalszego opisu, to fakt, że „w 1529 roku w tutejszym kościele proboszczem był Marcin Biem z Olkusza – słynny astronom i współtwórca kalendarza gregoriańskiego” [pl.wikipedia.org]
Kościół Zbawiciela i św. Jana Nepomucena (obecny, murowany) datowany jest na rok 1662 a na początku posiadał wezwanie św. Jana Chrzciciela i św. Michała Wyznawcy.
„Fundatorem był miecznik koronny, starosta lanckoroński i śniatyński, Michał Zebrzydowski herbu Radwan. Świadczy o tym napis umieszczony na płycie ponad wejściem do skarbczyka. W kościele znajduje się pięć ołtarzy.”
„Ołtarz główny z Panem Jezusem Ukrzyżowanym a jeden z pozostałych, to ołtarz z cudownym obrazem Pana Jezusa Miłosiernego.”
„(…) Według legendy historia obrazu Pana Jezusa Miłosiernego zaczyna się w XVII wieku gdy rycerz z Sienicza w walkach z kozactwem na kresach uratował z płonącego kościoła obraz Zbawiciela. Opasany tym obrazem wrócił cało z tej wyprawy wojennej i w dowód wdzięczności umieścił go w kaplicy w Sienicznie. Jego wymiar to 131×80 cm . Obraz namalowany jest na płótnie, na które nałożona jest metalowa szata srebrna i metalowa korona ciernista, złota”. [jerzmanowice-przeginia.pl]
Dla nas, była to dziś druga wizyta w tej przegińskiej świątyni (a trzecia łącznie) – więc z ogromną i wielką ciekawością liczyliśmy że go w całości obejrzymy. Nie tym razem, trwały występy artystyczne i sporo wiernych po mszy pozostało w kościele, więc weszliśmy do środka ale po kilku chwilach zdecydowaliśmy się z niego wyjść i udać się w Drogę.
Zimowe przejścia mają to do siebie, że znacznie różnią się od przejść letnich. Dzisiaj, chyba wszyscy poczuliśmy w nogach ciężkość i zarazem miękkość śniegu pod butami – większość pierwszej części Drogi właśnie białymi ścieżkami było poprowadzona.
Prawie dziesięć kilometrów przeszliśmy bez dłuższej przerwy i tym sposobem, sporo przed godziną szesnastą doszliśmy do kościoła NMP Królowej Świata. Cieszymy się bardzo, że za zgodą Organizatora mogliśmy dzisiejszą, ponad trzydziestoosobową grupę pielgrzymów przyprowadzić do tej świątyni. Do mszy świętej mieliśmy ponad kwadrans i każdy wykorzystał ten czas tak jak uznał za stosowne.
Nas – jak za każdym razem urzekła, mieszcząca się w dobudowanej części osieckiej świątyni, figura Najświętszej Maryi Panny, patronki tego kościoła.
„21 sierpnia 2022 podczas uroczystej Mszy Świętej, wieńczącej 12-letni czas rozbudowy miejscowego kościoła pw. NMP Królowej Świata, bp Grzegorz Kaszak poświęcił nową część świątyni oraz kilkumetrową figurę Maryi, która znajduje się w ołtarzu głównym.” [oksiekparafia.pl]
Kiedy będziecie wędrować kiedyś tą Drogą, sami czy z Przyjaciółmi, zapamiętajcie sobie ten dzisiejszy dzień i tak jak dziś, poprowadźcie każdego do tej pięknej świątyni – opiekunowie tego odcinka Królewskiej Drogi VIA REGIA nie byli zbyt przychylni naszemu pomysłowi, by skorygować lekko trasę przejścia, by KAŻDY pielgrzym bez wyjątku, mógł ten piękny obiekt sakralny zobaczyć.
W związku z tym, że w styczniu szybko nadciąga zachód słońca (które przyświecało nam dzisiaj aż miło) nastąpiła w Osieku lekka zmiana planu i do bazyliki w Olkuszu postanowiliśmy wrócić inną trasą. Kilometrowo było wnet tak samo ale warunki przejścia chodnikami – w Olkuszu częściowo oświetlona – była dzisiaj zdecydowanie bezpieczniejsza dla pielgrzymów i w niczym nie zmieniły naszych nastrojów ani chęci do wspólnego pielgrzymowania.
I dzięki takiej zmianie trasy, mieliśmy okazję zobaczyć takie oto cudo z drewna – w przydrożnym drzewie …
Jak zapewne się domyślacie, będąc w Olkuszu, na zakończenie była agapa, czyli wspólne spotkanie przy gorącej zupie. Wielka radość była po otwarciu termosu z gorącą strawą przygotowaną przez Siostry z olkuskiego Caritasu – była najulubieńsza z zup, czyli pyszna pomidorowa.
DZIĘKUJEMY bardzo.
Wędrowaliście z nami?
Odpocznijcie.
Cieszymy się bardzo że byliście i tylko dla przypomnienia, prosimy, nie zapomnijcie „grać” w Orkiestrze, wiecie jakiej…
Najpiękniejszej, WIELKIEJ ORKIESTRZE ŚWIĄTECZNEJ POMOCY w której gramy „do końca świata i jeden dzień dłużej”.
I Wszystkim mówimy, po prostu : SIEMA !
BUEN CAMINO !
BUEN CAMINO 💛💙
Bueno Camino 💕💚